دیسک کمر
دیسک کمر عارضه ای است که در اثر بالا رفتن سن و وارد شدن فشار زیاد ماده ژله ای موجود بین غضروف مهره های کمر خارج می شود و دچار ضعیف شدن عضلات کمر و درد در ناحیه کمر خواهد شد. ( متخصص مغز و اعصاب )
دیسک کمر مشکلی است که در سنین مختلف افراد را دچار می کند و به دلیل مرکزیت کمر تقریبا انجام فعالیت های بدنی را دچار مشکل خواهد نمود.
مهم ترین علامت ديسک کمر ، درد می باشد ؛ به طور کلی بسیاری از مردم از دردهایی در ناحیه کمر رنج می برند که این دردها غالبا حاکی از ديسک کمر می باشند.
علائم دیسک کمر
احساس گرفتگی کمر و ساق پاها
خواب رفتگی و مور مور شدن اعضای پایین بدن
داشتن حس درد شدید در قسمت پایینی کمر و باسن و پشت ساق پا
عدم توانایی در راه رفتن بصورت طبیعی و تشدید درد در حین راه رفتن
عدم توانایی ایستادن به مدت طولانی
لاغری عضلات پا
دیسک کمر
علل بروز دیسک کمر
ضعیف بودن عضلات کمر
عوامل وراثتی
بالابودن وزن
عدم تمرین و ورزش کافی برای تقویت عضلات کمر
افزایش سن و خشکی دیسک های غضروفی موجود در میان مهره های کمر
نشستن ناصحیح به صورت مکرر و به مدت طولانی
مشکلات ساختاری در خود غضروف یا ضایعاتی در تاندونهایی که به غضروف متصل شده
چگونه بفهمیم دیسک کمر داریم ؟
افراد مبتلا به بیماری دیسک کمر ، غالبا در هنگام ایستادن یا حین حرکت و راه رفتن احساس درد در ناحیه کمر خواهند داشت و استراحت کافی تا حدودی می تواند از میزان درد آن ها بکاهد.
در حال حاضر و با تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده به اثبات رسیده که دلیل عمده ابتلا به این بیماری ناشی از عوامل وراثتی و سوابق خانوادگی می باشد.
گرچه لازم به ذکر است که سبک زندگی ای که امروزه اکثر افراد از آن تبعیت می کنند ؛ به عنوان مثال نشستن به مدت طولانی بخصوص در وضعیت نادرست ، بی تحرکی ، رانندگی به مدت طولانی نیز یکی از مهم ترین علل مواجهه با بیماری های ستون فقرات و دیسک کمر می باشد.
همانطور که در ابتدای پاراگراف توضیح داده شد ، استراحت کافی به خصوص در روزهای ابتدایی مواجه با دیسک کمر ، تا حدود زیادی می تواند منجر به تقلیل و کاهش درد شود.
توجه داشته باشید که در این مدت بیمار نباید هیچ گونه حرکتی داشته باشد.
تشخیص دیسک کمر
در راستای تشخیص دیسک کمر ؛ در ابتدا فرد توسط پزشک متخصص مغز و اعصاب ، تحت بررسی قرار گرفته و برخی تست های فیزیکی بر روی او انجام می پذیرد.
این تست ها عبارتند از :
بالا آوردن پا به صورت عمودی : در این تست ، بیمار باید روی تخت دراز کشیده و پزشک پایی را که بیمار در آن احساس درد دارد ، به صورت عمودی بالا می آورد.
بالا آوردن پای مخالف : در این تست ، بیمار باید دراز بکشد و پزشک متخصص ، اقدام به بلند نمودن آن پای بیمار که هیچ گونه دردی ندارد می نماید.
دیسک کمر
تست عصبی : چنانچه هر یک از تست های مذکور در کمر یا پای بیمار ایجاد درد کند باید تست عصبی بر روی او انجام شود. لازم به ذکر است در صورتی که نتیجه تست ، مثبت باشد به منزله وجود دیسک کمر می باشد.
تست کامل : این تست ؛ شامل کنترل تعادل در حین راه رفتن ، کنترل قدرت عضلات و تست رفلکس جهت بررسی وجود بی حسی در ناحیه کمر می باشد.
توجه داشته باشید که ممکن است پزشک متخصص مغز و اعصاب ، اقدام به بررسی مقعد بیمار از لحاظ وجود بی حسی در این ناحیه نیز نماید ، چرا که احتمال دارد مقعد نیز تحت تاثیر دیسک کمر دچار بی حسی شده باشد.
در عمده موارد ، تست های فوق الذکر به منظور تشخیص دیسک کمر کفایت می کنند.
در صورتی که پزشک بخواهد به شناسایی عصب تحت فشار بپردازد یا چنانچه پس از گذشت یکماه از دوره درمان ، هیچ گونه بهبودی ای حاصل نشده باشد ؛ ممکن است پزشک از تست های زیر جهت تشخیص دیسک کمر استفاده کند :
ام آر آی
سی تی اسکن
در روش ام آر آی ، جهت گرفتن عکس از بدن بیمار از میدان مغناطیسی استفاده می شود.
این تست ، به خوبی می تواند محل قطعی دیسک کمر را شناسایی و بدین ترتیب عصب تحت فشار را به سهولت بیابد.
پیشگیری از دیسک کمر
برای پیشگیری از ديسک کمر می توانید از بعضی راهنمایی ها پیروی کند تا احتمال ابتلای به این بیماری دردناک کمتر شود.
وزن خود را متعادل نگه دارید.
به شکل صحیح بنشینید و استقامت و شکل طبیعی کمر در طول روز را حفظ نمایید.
تمرین و نرمش های ورزشی جهت تقویت عضلات کمر انجام دهید که این روش در پیشگیری از ابتلا به ديسک کمر مؤثر می باشد.
از انداختن وزن بدن روی پاها و نه روی کمرخودداری نمایید.
درمان دیسک کمر
داروی تجویز شده را قبل از وخیم تر شدن حالت بیماری مصرف کند زیرا درمان به موقع در روند درمان بسیار مؤثر است.
در مواقعی نیازی به عمل جراحی وجود ندارد بلکه درمان دارویی انجام می گیرد و داروهایی از قبیل آنتی بیوتیک برای کاهش التهابات و تورم های ناشی از دیسک کمر و همچنین داروهای مسکن جهت کاهش درد تجویز می شود.
استراحت کافی داشته باشید و به صورت صحیح روی تشک های طبی بخوابید.
تمرین های ورزشی مناسب را انجام دهید.
در صورت عدم بهبودی پزشک معالج مجبور به انجام عمل جراحی می شود.