اگر دخترتان، عاشق ظاهرهای پسرانه است مراقب باشید!
می‌دانیم، تقصیر خودتان نیست! خیلی چیزها را به شما نگفته‌اند و خیلی از درس‌هایی که می‌توانست شما را به پدر یا مادر توانمند‌تری تبدیل کند را به شما نداده‌اند. اما واقعیت این است که باید خودتان آستین‌ها را بالا بزنید و راهی برای شنیدن حرف‌های نگفته‌ای که می‌تواند سرنوشت کودک‌تان را تغییر دهد پیدا کنید.
ما هم در این مسیر تنهای‌تان نمی‌گذاریم و با کمک متخصصان به سوالاتی که ممکن است جواب‌شان سرنوشت کودک‌تان را تغییر دهد پاسخ می‌دهیم.
سوالاتی که تا همین چند سال پیش، در گروه «اسمشو نبر‌ها» جا می‌گرفتند و هیچ‌کس نه از آنها و نه از پاسخ‌های‌شان حرفی به میان نمی‌آورد. دکتر بیگدلی، روانشناس یکی از کسانی است که می‌گوید باید از همین امروز برای هویت‌یابی جنسی کودک‌تان پا به پای او تلاش کنید و در این مطلب برای‌تان توضیح می‌دهد که برای کمک کردن به فرزندتان در پیدا کردن هویت جنسی چه قدم‌هایی را باید بردارید.
از چه حرف می‌زنیم؟
اگر دخترتان از بازی با هم‌جنس‌هایش طفره می‌رود، دوست دارد ظاهرش را مثل پدرش درست کند و همیشه از اینکه دختر آفریده شده احساس تاسف می‌کند، مراقب باشید. همه این نشانه‌ها می‌تواند گویای این باشد که او از جنسیتش ناراضی است و هویت جنسی‌اش به‌درستی شکل نگرفته است. هویت جنسی یعنی پذیرش جنس خود و رضایت داشتن از آن.
اگر کودک‌تان مشکلی با نقش‌ها و انتظارات متناسب با جنسیتش ندارد و خودخواسته و بدون هل دادن‌های شما مثل همه هم‌جنس‌هایش رفتار می‌کند، می‌توانید امیدوار باشید که در دوره بلوغ و سال‌های بعد از آن کمتر دچار آسیب‌های ناشی از بحران هویت جنسی شود. یادتان نرود که سنگ بنا را در همین سال‌های کودکی باید درست بگذارید و به او با راهنمایی‌ها و واکنش‌های درست در شکل‌گیری هویت جنسی‌اش کمک کنید.
خودتان را کپی نکنید
پدر یا مادری که به هر قیمتی می‌خواهد فرزندش نمونه کپی شده او باشد هم می‌تواند کودکش را در مراحل هویت‌یابی جنسی دچار مشکل کند. وقتی شما به‌عنوان یک پدر دست دخترتان آچار و پیچ‌گوشتی می‌دهید و از او می‌خواهید به‌جای عروسک‌بازی با همسالانش راه و رسم برآمدن از پس همه کارهای خانه را یاد بگیرد یا وقتی به‌عنوان یک مادر همراه با پسر کوچولوی‌تان کوبلن می‌دوزید، فرزندتان را درگیر نقش‌های جنستی خود می‌کنید. گذشته از تلاش برای شبیه کردن کودک غیر هم‌جنس‌تان به خود، گاهی هم به‌خاطر ناکامی‌هایی که در تعیین جنسیت فرزند با آن روبه‌رو شده‌اید، ممکن است مسیر را اشتباه بروید.
گاهی والدین به‌خاطر انتظاری که قبل از تولد فرزندشان نسبت به جنسیت او داشته‌اند، دچار چنین اشتباهاتی می‌شوند. پدری که همیشه آرزوی پسردار شدن داشته، ممکن است حتی با گذشت سال‌ها هم نتواند دختردار شدنش را بپذیرد و به‌همین دلیل همه رفتارهایی که فکر می‌کرده با فرزند پسر می‌تواند داشته باشد را در مقابل دخترش انجام دهد. چنین پدری احتمالا از اینکه به دیگران بگوید «دخترم مرد خانه است!» هم احساس غرور خواهد کرد، اما واقعیت این است که این موضوع در سال‌های آینده دخترش را با مشکلات فراوانی روبه‌رو خواهد کرد. اما چنین پدری فراموش می‌کند که نمی‌توانید خلأ نداشتن پسر را با پسرانه تربیت کردن دخترش جبران کند.
خداحافظ خرسی
از همان ماه‌های ابتدای تولد، می‌توانید فرزندتان را با عروسکی در تختخوابش بخوابانید. در آغوش گرفتن این عروسک که البته جنسش برای فرزند کوچک شما خطری ندارد، می‌تواند در زمان خواب به او آرامش بدهد. اما در سال‌های بعد، بهتر است فکری برای جایگزین کردن این عروسک‌های نرم و زیبا با اسباب‌بازی متناسب با جنسیت کودک‌تان کنید. وقتی پسر هفت ساله شما در آغوش عروسکش می‌خوابد، بهتر است هنگام قصه خواندن برایش عروسک پشمالو را از روی تخت بردارید و جنگجوی محبوبش را در تختخواب بگذارید. هیچ‌کس به اندازه پدر او نمی‌تواند در قانع کردنش برای این جایگزین کردن موثر باشد.
از طرف دیگر، تعریف کردن داستان‌های مناسب توسط پدر در زمان خواب و بازی کردن با اسباب‌بازی‌های پسرانه در طول روز هم می‌تواند در این زمینه موثر باشد. اگر شما پدر کودکی هستید که ارتباطی با اسباب‌بازی‌های پسرانه برقرار نمی‌کند، تصور نکنید با توصیه‌های زبانی می‌توانید تغییر بزرگی را ایجاد کنید. شما به‌جای توصیه‌های کلامی، بهتر است با رفتارتان در طول روز برای تغییر رویه تلاش کنید. وقتی شما با جعبه ابزارتان سرگرم کار کردن هستید، طبیعی است که پسرتان هم هوس کار کردن با آچار و پیچ‌گوشتی کند یا وقتی سربازهایش را پشت سنگر می‌چینید و با هم بازی هیجان‌انگیزی را انجام می‌دهید، بهتر از هر زمانی می‌توانید به او در غرق شدن در نقش‌ها و آرزوهای مردانه کمک کنید.